- серталаб
- [سيرطلب]1. он чи толиб – харидори зиёд дорад; (мас., мол)2. сахтгир: сардори серталаб
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
серталабӣ — [سيرطلبي] амалу сифати серталаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гоҳгир — [گاه گير] он ки дар корҳо ҷиддӣ нест ва фақат гоҳ гоҳ аз худ ҷиддияту серталабӣ зоҳир мекунад; он чи, ки хеле ба нудрат пайдо мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мушкилписанд — [مشکل پسند] он ки ҳар чиз ба вай маъқул шудан намегирад; серталаб, нозуктабъ, инҷиқ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мушкилписандӣ — [مشکل پسندي] мушкилписанд будан; серталабӣ, нозуктабъӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сахтгир — [سخت گير] он ки бо қатъият ва диққат корбарӣ мекунад, дақиқ, серталаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сахтгирӣ — [سخت گيري] серталаб, дақиқ ва интизомдӯст будан дар коре, бо катъият талаб кардани иҷрои коре … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сер — I [سير] 1. он ки нав хӯрок хӯрда шикамаш пур аст ва майли хӯрокхӯрӣ надорад; муқоб. гурусна 2. маҷ. пур, саршор 3. ҷузъи пешини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои зиёд ва фаровон будани чизе: серкор, серталаб, серғайрат, серташвиш, сероб ва ғ. ;… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ